در همین حسرت که یک شب راکنارت، مانده ام

در همان پس کوچه ها در انتظارت مانده ام

سرد می آید به چشم مست من چشمت و باز

از همین یلدا به عشق آن بهارت مانده ام . . .

کوه نیستی ، اما صدایت که می زنم

شعر و شور و عشق به من باز می گردد . . .

پر از شور و سراسر مهربانی ست

کمی سبز و کمی هم آسمانی ست

شده متن تمامی خبرها

دو چشمت سومین جنگ جهانی ست !

برای دوست داشتنت

از من دلیل می خواهند نازنین

چشمانت را قرض می دهی !؟

ای سبزترین خاطره در باغ وجودم

دیشب به حضورت غزلی ناب سرودم

گفتند که چه داری از این هستی دنیا ؟

گفتم که رفیقی هست همه بود و نبودم . . .

خیلی دور هم که بروی نقطه نمیشوی

سه نقطه میشوی در شعرهایم !‏

یاد چشمهایت ، هنوز هم آتشم می زند

چه حقیرست این زمستان ، با تمام سرمایش . . .

” ماه همیشه پشت ابر نمیماند ”

گاهی پشت پلکهای تو

روی شانه من بخواب میرود . . .

شب مانده و پروانه من منتظر است / تا صبح غزل خانه من منتظر است

هر وقت دلت هوای باریدن داشت / برگرد بیا شانه من منتظر است . . .

تاپ‌تاپِ قلبت

موسیقی بی‌کلامی‌ست ، که روان‌شناسان

برایم تجویز کرده‌اند . . .

همیشه رفتن بهترین نیست ، گاهی میان رفتن و ماندن هیچ فرقی نیست

چه قهر باشیم چه آشتی

اصل درست این است که عزیزان ما در خانه ی دل ما جای دارند . . .

عشق تو به تار و پود جانم بسته است / بی روی تو درهای جهانم بسته است

از دست تو خواهم برآرم فریاد / در پیش نگاه تو زبانم بسته است . . .

زمستان است

نیمکتی تنها در پارک نشسته است

من تنها بر نیمکت و تو تنها در من

می بینی ؟

چه در همیم و تنها ؟

اونقدر مرامت فابریکه که تو هیچ نمایندگی قطعاتش پیدا نمیشه !

قدیم ها سلام سلامتی می آورد ، الان سلام خداحافظی می آورد . . .

شب ها بیشتر می خواهم‌َت

نه این که روز

نخواهم

نه

اما حسادت ماه برایم

جالب است . . .

هر موقع اومدیم برای یکی ارزش قائل شیم

قبلا توسط یه نفر دیگه قیمت گذاری شده بود !

آه است خیابان به خیابان به لبم / از این همه بی تفاوتی در عجبم

تو مثل مسافری که دیرش شده است / من مثل چراغ قرمز نیمه شبم !

اگرچه در ثانیه های زندگیت حضور ندارم ، اما دعایم همیشه همه جا با توست . . .

باغبانی پیرم ، که به غیر از گلها از همه دلگیرم

کوله ام غرق غم است ، آدم خوب کم است

عده ای بی خبرند ، عده ای کور و کرند ، اندکی هم پکرند

و میان رفقا ، عده ای همچو شما تاج سرند . . .

ارزش قلب به عشق ، ارزش سخن به صداقت ، ارزش چشم به پاک

ارزش دوست به وفاست ، ولی ارزش تو به اندازه تمام دنیاست . . .

پاییز سرد

درختان دلم را گرم کردند

“زرد” ، “قرمز” ، “نارنجی”

زمستان در راه است

تو میتوانی دلم را گرم کنی ؟

درختان فقط پاییز را دوام آوردند

تو فقط مرد من بمان ، من هم قول می دهم تا ابد بانوی تمام لحظاتت باشم . . .

تمام خوبی ” عشق ”

به اینست که وقتی تو نیستی

خواب از گلوی چشمانم پائین نرود

لبخند بر لبانم جاری نشود و

دستانم مدام بهانه ی تو را بگیرند !

به سلامتی بازی های کامپیوتری که یادم دادن

هر وقت دشمن دیدم یعنی دارم راهو درست میرم !

به سرم اگر شلیک کنند

جای خون …

فکر تو میپاشد به دیوار !

ﺧـــــﻂ ﻋﻤــﺮﻡ ﮐــــــﻒ ﺩﺳـــﺖ ﻫـﺎﻳـﻢ ﻧﻴﺴـــﺖ

ﺑـﻪ ﻓـﺎﻟﮕﻴــﺮ ﺑﮕــﻮ :

ﺭﺩِ ﭘـﺎﻫـﺎﻱ ِ

ﺗـــﻮ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨـــﺪ

زیبا ترین پــازِل دنیاست

وقتی فاصله ی بین انگشتانم

با انگشتان ” تــــو ” پر میشود . . .

این خیره ماندن ها به ساعت های دیواری

تمرین برای روزهاییست که میدانم “نمی آیی” . . .

چراهایت جواب ندارد !

“دوستت دارم”

دلیل نمی خواهد . . .

دو قلب دارم!

یکی در طرف چپ و دیگری در طرف راست

آغوشت را تنگ تر کن

من این تن ، دو قلب را دوست دارم . . . !

فال حافظ زدنت از پی دلتنگی کیست ؟

من که هر لحظه با تو و دلتنگ توام

من ساده ام و معصوم

و الفبای عشق ام محدود به چند حرف ساده است

تا با آنها بتوانم بگویم

دوستت دارم . . .

خواب خوب است ، بیداری روح است ، آن زمان روح میرود جایی که دوست دارد

نمیدانم چرا هرشب پیش توست نمیدانم ! شاید روحم متعلق به توست

خوش به حال روحم که هرشب پیش توست . . .

فقط

برای چیدن لبانت

پاهایم را بلند میکنم!

“هیچ میوه ای انقــــــــــدر شیرین نیست”

بیا بازی کنیم …

خودم را به خواب زمستانی می زنم

تو بیا ، با بوسه ای بیدارم کن . . .

کجای جهان دور تر است

آن جا که تویی

این جا که منم . . .

نمیدانم جنس سیــگارم خوب نیست یا جنس خاطـــراتی که با تــو دارم!

آخه بد جــوری میــسوزد دلــم!

سریال قدیمی نبودنت اکران واپسین خاطراتم است

که این روزها اینچنین بی وقفه در آغوش خیالم تکرار میشوی . . .

برای من ، تنها با یک گل بهار می شود

گل روی تو … !

حــُــــرمت نان از قلب بیشـــــتر است

آنرا می بوســــــند، این را میشـــــکنند . . .

نبودنت ها را با خیال بودنت به هم بافته ام

چه سنگین شده این شال گردن

دارد بغضم را در گلو خفه میکند . . .

مراقب من باش!

از من فقط تو مانده‌ای . . .

30ثانیه زمان کمی نیست

100بار میشود پلک زد

60بار میشود گفت “دوستت دارم” . . .

همیشه هم قافیه بودند “سیب” و “فریب”

همه با هم میگوییم سیب و دوربین های عکاسی را فریب میدهیم

تا پنهان کنیم آن اندوه موروثی را پشت آن لبخند مصنوعی !

معجزه نگاه توست

هر بار که نگاهت به سمت من

می افتــــــــد

بار دیگر مومن میشوم

به دین تو . . .

غصه دارند

دست هایم

وقتی

لمس آغوشَ‌ت را

هر شب فقط

خواب می بینند…

ســُــرخ می شوی ، وقتی می شنوی دوستت دارم

زرد می شوم ، وقتی می شنوم ” دوســــتش داری ”

چهار شنبه سوری راه انداخته ایم…

ســـرخی ِ تو از من ، زردیِ من از تــــو

همیشه من می سوزم و همیشه تو می پــــری . . .